زمانش نرسیده گاردتان را بشکنید؟

یادداشتی کوتاه از امیر نمازی

626 واژه * 15 دقیقه خوانش

 

ما گاردی خود ساخته و همیشه بسته، در مقابل گروه ‌های حق عضویت‌ دار یا پولیِ کیفی داریم و گاردی سفت و سخت ‌تر، در مواجهه با گروه ‌هایی که رایگان است و خوب یا بد، عمل می کنند! حتما متوجه منظور بنده می شود...

در گروه دوم، صرفاً به خاطر رایگان بودن و اندیشه ای که در پس آن وجود دارد، هیچ زمان جدیتی نثار نمی کنیم و همیشه با بهانه ‌های رنگارنگ، غالب هستند و با آن ها حضور می‌یابیم؛ در خیالمان این چنین می آید که رایگان، یعنی:

-  هر طور که دلم بخواهد رفتار می کنم و هیچ کس نباید چیزی بگوید!

در حیاط خلوت ادبیات امروز

 

در حیاط خلوت ادبیات امروز

یادداشتی کوتاه از امیر نمازی

 

ادبیات کنونی ایرانی (هر چه نویس ها و هر چه چاپ کنی) برایم جذابیتی ندارد و همواره سعی کرده ام لحظه ‌ای از این ادبیات چرک جدید را به هنرجویانم بازگو نکنم تا یک وقت ذوقشان کج و کوله نشود؛ دلیلش را می پرسید؟ دلیل کاملاً مشخص است: آن‌قدر زرق و برق توخالی دارد که فرد در ابتدا متوجه اش نمی شود و پس از آن که حسابی در باتلاق چرکش فرو رفت و از هر ذوق و علاقه ای خالی شد، تازه متوجه همه چیز خواهد شد و آن وقت، دیر است...

جستارک معجزۀ کلام

 

جستارک معجزۀ کلام

یادداشتی کوتاه از امیر نمازی

 

اگر قرار باشد یک حرکت را مفید و مضرِ زندگی مشترک بدانیم، گفتگو و دیالوگ کردن است؛ گفتگو، همچون شمشیری دو لبه‌ای است که هم می تواند زندگی مشترک و آرامشش را به دو نیم تقسیم کند و یا آن دو نیم جدا افتاده را به شکل معجزه آسایی دوباره به هم پیوند دهد و با نخ و سوزن مِهر بدوزد! گفتگو کردن، می تواند این چنین تاثیری داشته باشد. تابحال از این جهت به آن نگاه کرده بودید؟