جسارت در نویسندگی
جسارت در نویسندگی
توصیه ای از امیر نمازی (معلم نوشتن و نویسندگی خلاق)
یکی از ویژگی های نویسنده، جسور بودن و شکارگری آنی هر چیز است. او باید به حدی دقیق باشد که گوشت - که همان جرقه و فکر است - را در لحظه به سیخ بکشد، سریع منقلِ پر زغال را آماده کند، باد به غبغب آن بیندازد، آن سیخ را حسابی مغز پخت کند و در آنی لای نانی نرم بپیچد و لقمه‌ای چپ کند!
این پلکانی که گفتیم اگر ذره ای کرمِ وسواس درونش بیفتد، یا شکار را فراری می دهد و یا زغال را آن قدر مشتعل می کند که جز تکه سیاه رنگی بیشتر باقی نمی گذارد...!
از همین کبابی خیالی نتیجه‌ای کوتاه می گیریم که برای همه عمر کفایت می‌کند و آن، واژه ای به‌نام " جسارت " و " وسواس " است. نویسنده، باید هر دو را تا حد تکامل برساند و همیشه محفوظ‌دارش بماند؛ نویسنده‌ای که جسارت نداشته باشد، همیشه در جنگ فرضی، اسیر بهانه ها یا دلسوزی شخصیت ها می شود و اگر پای وسواس به میدان بیاید، با همان حرکت اول، کیش و مات می شود و با قیافه ای لگد کرده، عرصه را ترک می‌کند.
جسارت، یعنی نویسنده روحیه ای نترس داشته باشد و بتواند هر چیزی را بی ترس به هم بند یا از هم جدا کند؛ وسواس نیز در یک کلام، یعنی بین دو چیز ماندن یا آن‌قدر وقت تلف کردن و آخر دست خالی ماندن!
نویسنده ای که همیشه وسواس چینش صحیح عناصر را داشته باشد یا بخواهد عین دیوانگان زنجیری، تمام آموخته های خودش در این کلاس و آن کارگاه را عیناً در بدن نحیف داستان و شخصیت ها تزریق کند، شک نکنید سالی یک داستانِ درست و خریدنی نیز نخواهد داشت!
شما آن زمانی که جسور و آرامید، بسیار توانایی درخشش دار کردن داستان و بنیان آن را دارید. دقیقا در همین زمان است که نوآوری ها را می بینید و احساس می کنید. همیشه سعی کنید وسواس را همان جا جلوی در بگذارید و با کوله باری سبک یا پر و خالی پشت میز بنشینید یا دست‌کم آن را در زمان نوشتن پیش نویس اول دخیل نکنید تا عنان کار از دستتان در نرود!
نویسنده وسواسی یا جسارتِ افراطی، همیشه یا کنار نشسته است تا همه چیز درست سر جای خودش بنشیند و او با افتخار و غرور دست به قلم شود و یا آن‌قدر شتاب زده و جوگیر کار را آغاز می کند که پرنده خیال، در همان خط اول با نگاهی غریب می رود که می‌رود؛ همیشه سعی کنید جسور باشید اما قاعده مند تا چیزی از دستتان در نرود و اگر هم قصد وسواسی عمل کردن دارید، آن را به مرحله نوشتن پیش نویس اول راه ندهید تا آرامشتان برهم نریزد و بعد، در زمان ویرایش، وسواس متعادل داشته باشید تا آجرهای ساختمان داستانتان لق و شل، تحویل خواننده نشود. این مطلب شاید ساده باشد؛ اما درد و درمان بسیاری از تازه نویسان است. لطفاً برای فردایتان، خوب و با دل بخوانید...
بسیار عالی بود.
جسارت به معنی شکار ایده که به ذهن خطور کرده و درجا بنویسیم، هم هست؟